Fukuoka, Nagasaki, Huis Ten Bosch

25 mei 2017 - Sasebo, Japan

De treinreis gaat dan echt beginnen. Met het hotel naast het station is het allemaal erg eenvoudig en al snel komt de slanke Limited Expressway de Kamome nummer 13 aangereden. De trein accelereert opvallend soepel en snel naar zijn kruissnelheid, lijkt in ieder geval harder te gaan dan in Nederland.

In Noord Korea lagen toeristen niet op de 13e verdieping. Deze Kamome hadden we misschien ook beter moeten laten schieten voor een ander nummer. Na ruim een half uur plotseling remmen en een klap. Een aanrijding... Een uur vertraging en veel hulptroepen later vervolgen we de rit. Schijnt vaker te gebeuren op deze lijn, typt de vrouw naast ons in google translate.

Aangekomen in. Nagasaki de tram in, met overstap zo naar het hotel. Een fijne kamer, veel beter dan de feitelijke bezemkast met 2 bedden in Fukuoka. We verkennen de buurten om het hotel, de Dutch Slopes, Glover Garden, een uitkijkpunt over de stad en de cruisehaven om uiteindelijk in Chinatown in een eettentje te eindigen. Wat is een eettent? Als er gekleurde lampionen hangen en doeken voor de ingang. Meestal zie je dus niets van binnen.

Het blijkt een goede keuze: lokaal tentje, met simpele goede gerechten voor een zacht prijsje met een glas koude Shouchu. Terug via het park aan de waterkant. Japan is uitermate ontspannen en veilig. Mensen zijn zeer vriendelijk, kijken je niet zo vreemd aan als in China, het is veel en veel schoner en netter en je kan hier rustig overal de straat op. Heel anders dan bijvoorbeeld nachtelijk Lima.

De woensdag staat in het teken van alles bezoeken wat te maken heeft met de atoombom die hier werd gedropt. Indrukwekkend om te zien, hoe ze ermee omgaan en ook dat je er, op de parken na, feitelijk niets van ziet.

Tijd voor leukere dingen: DEJIMA, een oude, jawel, hollandse handelspost, een paar mooie tempels en terug via de bruggen komen we in een andere buurt waar echte japanse eettentjes zitten, waar je op de grond zit aan zeer lage tafeltjes. We zitten tussen de locals em bestellen in totaal 18 gerechten, fantastisch. Je houdt het alleen niet echt lang vol, zo zitten. De locals zelf ook niet, staan allemaal kreupel op..

Och, ook maar even nog naar de kabelbaan. De trampas voor een dag gebruiken we goed. Nog even de berg op voor een nachtelijke kijk op Nagasaki vanaf de andere kant. Dan maar naar hotel, toch wel moe na vele kilometers lopen door de stad.

Een nieuwe dag, ontbijt zit er in Japanse hotels niet bij, dus we aten altijd iets onderweg. Maar omdat we naar Ghost Island gaan, nu wel ontbeten in het hotel. Kost een paar tientjes, maar dan heb je ook. Tientallen gerechten om te kiezen, maar blijft toch wat vreemd, een kaaskop wil toch graag brood in plaats van moeilijke vleesdingen. Hoewel, best lekker.

Op naar de boot. Op zn Japans wordt dit weer met veel personeel geregeld, formulieren, boarding pass, netjes in de rij staan,,etc. Uiteindelijk ben je best lang met niets bezig, voordat je echt gaat. Mitsubishi is belangrijk voor deze stad en ook destijds de reden voor de atoombom. Ze hebben grote droogdokken, kranen etc.

We komen na een half uur, altijd leuk om te varen, aan op Ghost Island, of battleship island (silhouet lijkt op oorlogsschip). Dit was een mijn, in 1974 gesloten omdat olie goedkoper was. Er woonden in de hoogtijdagen 5300 mensen, gezinnen, waarvan de mannen 1100 m diep de grond in gingen, onder de zee. Brrr.. Ook is hier een scene van Skyfall opgenomen. Oh, Roger Moore is no more... Indrukwekkend, ook al mogen we lang niet alles zien en staat de zon als een dolle te branden.

Terug aan land, laten we eens gek doen: lunch in het hotel. Vier gangen voor 12€. Waarom is het ontbijt dan eigenlijk zo duur. Italiaans, uitstekende gerechten met een speciaal dessert: ijs in een flensje. Maar, er is ook een dessertbuffet. Dat wil zeggen 6 soorten cakejes, chocoladefontein, diverse chocola, vruchtensnoep en 6 soorten ijs. Na Skyfall is nu de sky the limit.

Tijd om de trein te gaan halen naar Huis ten Bosch. Een stoptrein, langs de kust. Geen botsingen en ditmaal na 1,5 uur aan de poorten van Huis ten Bosch. De parkeerplaats daarvan: denk maar aan die van de Efteling, dan heb je een beeld. Hier is dus Nederland nagebouwd.

Eerst checken we in in het robothotel. Aan de balie kunnen we kiezen uit 2 dinosaurussen of een realdoll dame. Dat maakt de keuze makkelijk. Jammer alleen dat er toch hulp moet komen van mensen, want het paspoort is niet leesbaar... De machine spuugt een kamerpas uit en we kunnen.

Bij de deur een scanner en door gezichtsherkenning kunnen we de kamer in en uit. In de kamer staat Churi op het nachtkastje. Door met haar te praten weten we de tijd, weer van vandaag en morgen en kan ze de lichten aan en uit doen. Ze kan ook liedjes zingen.

Gauw naar Huis ten Bosch. Daar is Delft, Utrecht, Amsterdam, Gouda, Huis ten Bosch, grachten en molens alles nagebouwd. Met attracties, bloemen, rozen en, in het donker, veel lichtjes. Om 23 uur moeten we er echt uit, jammer, maar morgen weer een reisdag. Nu in het hotel Churi gek maken!