San Christobal

In ons hotel Casa de Nelly hebben we ontbijt in de eetkamer van Nelly. We schuiven aan bij een aantal Amerikanen die met hun gids zitten te overleggen. Na tien minuten vragen ze of we Engels spreken..... Hoe prettig is het om je talen te spreken en je moedertaal als 'geheimtaal' te hebben die vrijwel niemand verstaat.

We worden door onze gids, Darwin (heel toepasselijk op de Galapagos) opgehaald. Hij heeft een Engelse trainee bij zich, Tom, die drie maanden voor het kantoor gaat werken.

Het bezoek aan de vulkaan krater kan door de laag hangende bewolking niet door gaan, naar gelukkig hebben we al een prachtige bezocht.

Door naar de schildpadden opvang. In dit geval turtles (zeeschildpadden). Eerder hebben we tortoises bezocht. In deze opvang weten ze tot 60% van de eieren groot te brengen, tegen maximaal 30% in de natuur. Hiermee willen ze de wilde populatie weer op peil brengen. Schildpadden werden als lang houdbaar vlees vroeger meegenomen op lange scheepsreizen.

Na dit bezoek gaan we door naar de kaap. Niet alleen een prachtig strand, maar ook zeeleeuwen en in het water zwemmen wederom haaien en schildpadden. Uiteindelijk vinden we hier de blue footed boobie, de vogel met de smurfblauwe poten.

Na lunch en korte siesta gaan we in een andere baai snorkelen. Hoewel de oceaan vrij woest is, zijn er in de baai ongelooflijk veel verschillende vissen tussen de rotsen te zien. In het water zijn de zeeleeuwen vriendelijke beesten die om je heen zwemmen. Helaas geen zwemmende schildpadden. Maar het blijft een geweldige ervaring om het strand te delen met zoveel zeeleeuwen.

Uiteraard in de avond weer lekker vis eten en we hebben een plek ontdekt waar ze te lekker desserts hebben. Op straat komen we Tom weer tegen, dus drinken we bij de zeeleeuwen een afscheidsbiertje.

De laatste nacht op Galapagos, wat een bijzondere plek.