Santa Cruz en San Christobal

Het Galapagos programma staat bol van activiteiten. Ook de tweede morgen worden we weer opgepikt en naar de pier gebracht.

Met zes anderen op een klein bootje voor een toer van drie uur rondom de baai. De zee is nogal onstuimig en het regent zelfs een beetje, aangekomen bij het eerste eiland is het daardoor niet mogelijk om aan te leggen en aan land te gaan.

Op een andere plek in de baai lukt het wel en kunnen we wederom dit prachtig landschap rondlopen volledig omringd door de vele zeeleguanen en zeeleeuwen.

De toer eindigt met een wandeling naar een lange en diepe kloof met uiteraard weer glashelder en diepblauw water waar gesnorkeld kan worden.

Wij zijn de enigen, de rest heeft het kennelijk al eerder gezien. Daar waar we gisteren op de boot volledig waren voorbereid op zwemmen en snorkelen, handdoek, snorkels mee, waren we dat nu iets minder: aangezien de boot gisteren alles mee had (snorkels en handdoeken), hadden we daar nu ook op gerekend. Daarbij kwam dat we niet precies wisten wat de toer dit keer in zou houden.

Deze boot had, op snorkels na, niets mee. Conclusie: Loop dus altijd in je zwemkleren en heb altijd een handdoekje mee. Aangezien de plek zo mooi was, toch maar gaan snorkelen. Aan de wind kun je ook drogen (duurt alleen wel heel erg lang).

Terug aan land is het snel een lunch pakken, want de boot naar San Christobal wacht. Het leek op het eerste gezicht niet mogelijk, maar er passen inderdaad 19 mensen in/op. Het is een speedboot die er twee uur over gaat doen (afstand ruim 80 km!).

Aangezien het dus een speedboot is, moet iedereen binnen zitten. Dit blijkt geen overbodige luxe: de zee is niet echt kalm, overdekt zitten is wel zo droog. En ook erg warm.

Voor vertrek worden kotszakjes uitgedeeld, dit opgeteld bij de pillen tegen zeeziekte die bij de reispapieren zaten, doet dit het ergste vermoeden.

Uiteindelijk werd het een ribboat experience van ruim twee uur, waarbij de ribboat experience op de Maas in Rotterdam verbleekt. De klappen op het water zijn enorm. Niettemin veilig aangekomen op San Christobal.

Een warmer eiland, veel rustiger dan Santa Cruz. Uiteraard worden we ook hier weer keurig opgewacht en gebriefd. De rest van de middag lekker vrij. Hier liggen de zeeleeuwen overal op het strand en de boulevard en gaan we tegen zonsondergang naar een strandje om samen met de zeeleeuwen te zwemmen en te genieten van de ondergaande zon. Toch vreemde ervaring wanneer bij terugkomst je handdoek is ingenomen door zo'n stinkerd.

's Avonds lekker kreeft gegeten, het leven is zwaar.