Van de ene naar de andere gekte

Na de vlucht vanaf Pyongyang, waar bij de incheckbalie iemand van de security vooral druk was met een soort candycrush op haar telefoon, zonder problemen in Beijing aangekomen. Er zijn geen foto's gecontroleerd ofzo. Misschien dachten ze: weg is weg?

Dus veilig aangekomen met Air Koryo in een Tupolev, deze maatschappij is, volgens de gegevens op internet, een van de minst veilige. Gewone vlucht, de remmen klinken na het landen alleen of ze aanlopen. Gelukkig konden we tijdens de vlucht nog even anderhalf uur genieten van de prachtige propagandamuzieken en orkesten.

In Beijing staat de chauffeur al klaar en gaan we de verkeerschaos weer in. Pyongyang heeft zo zn voordelen. De Chinees praat vooral Chinees lastig. Ik mag zn aftershave uit t dashboardkastje proberen, bedankt.

Maar een middagje rustig aan doen, want vannacht om 3:15 op voor rit terug naar vliegveld... Korte nacht, maar wel in half uur op vliegveld. Internationale vlucht, dus moet je drie uur van te voren aanwezig zijn. Jammer dat de mensen van de incheckbalie dat zelf dan weer niet zijn, dus wachten.

Een uur later ingecheckt, hup naar de gate, gate dicht..Ze moeten er zelfs nog de sleutel voor zoeken...Dan maar koffie drinken. Uiteindelijk vertrekken we keurig op tijd in half vol vliegtuig. We zitten op de 11e rij, rij 39. We hebben van de 2x3 stoelen de twee bij het rechterraam: K en M. Apart... Poging tot ver plassen? Zo groot was het vliegtuig niet.

We moeten een tussenlanding maken in ..... geen idee. Daar moesten we uit t vliegtuig, met een bus, want, we moeten weer door de douane. Chaos, want dus een transitpas nodig. Ook hier was security nog even met de koffie en de deuren op slot, maar goed, toen erdoor. Heeft u ook een uitreiskaart? Eh, nee, die hebben we niet gekregen in het vliegtuig. Ok ga maar even weg, zo'n kaart invullen. Ok. Hup er alsnog door en toen weer wachten op de bus totdat uiteindelijk iedereen weer mee kon, terug naar hetzelfde vliegtuig.

Dan aankomen in Japan: een paar formulieren invullen en dan, let op, in 2 minuten, jaja, 2 minuten allervriendelijkst door de douane. Vervolgens binnen 10 minuten bagage. Door naar infobalie: wat is handig, bus of metro? Doe maar bus, en de mevrouw loopt om de balie heen om voor ons twee buskaarten te regelen, binnen een minuut.

Dan naar de bus lopen, even wennen, maar ook hier helpt een alleraardigste Japanner weer. Bagage onderin en 10 minuten later staan we voor ons hotel. Wat een vriendelijkheid en behulpzaamheid. En vooral soepele organisatie. Wereld van verschil met de voordringende en rochelende Chinezen.

Op pad in Fukuoka, slechts 1/3 aantal inwoners van Pyongyang, dus slechts 1,4 miljoen, maar het is zeker 10-20x zo druk. Wat een borden en winkels. Gokhallen etc.etc. En een restaurant waar ze plastic tafelkleed uitrollen om daarna de bestelde stoomzak met krab en kreeft erover uit te storten, met af een toe een dansje en lekker eten met de vingers.

Japan, lijkt nu al walhalla, waar het geld je potentieel de knip uit vliegt. En al met al is het alweer 21 uur geleden dat we opgestaan zijn, toch maar gaan slapen. Deze stad gaat toch 24/7 door.