Update van alles
14 september 2018 - Condon, Verenigde Staten
Het is en blijft een land van uitersten. Ondanks alles al dagen geen bereik, zelfs niet met de at&t simkaart.
Het land hangt zo vol met waarschuwingen, dat de mensen volgens mij niet meer zelf na kunnen denken. Neem lucifers, gekocht in Utah. Daarop zit een waarschuwing voor Californië. Dat de rook giftig is, kanker kan veroorzaken en aangeboren afwijkingen. Geldt dit dan niet voor mensen in Utah of Oregon? Waarom rijdt iedereen dan wel in benzineslurpers? Die dampen zijn ok? Houtskool, aanmaakblokjes, allemaal hetzelfde, maar iedereen stookt zich suf aan houtvuren.
De afgelopen dagen van Utah via Idaho naar Oregon gereden. Nu ruim 800 mijl achter de rug. Camper is een dorstig monster.
In Idaho de snelweg verlaten voor binnenwegen en daar aan Unity Lake de 2e nacht doorgebracht. Kamperen zoals het hoort, kampvuur en rust. Want langs de weg raak je overprikkeld door alle borden, vlaggen en andere zooi. En dat terwijl ze met grote borden waarschuwen dat je je niet moet laten afleiden tijdens het rijden. Niet te doen.
Vanaf Unity binnendoor de oude Oregon Trail afgereden. Daar waar Idaho boerenland is en veel mensen een achternaam hebben die begint met 'van', is Oregon meer comboyland. Kleine dorpjes met saloon achtige gebouwtjes die winkel, kroeg, tankstation en postkantoor ineen zijn. En dan met 251 inwoners, of minder. Super fotogeniek.
We gaan alle locaties af van de John Day fossilbeds met de prachtige painted hills. Weer een wat actievere dag met overal uitstappen, wandelen, foto's maken en de drone de lucht ingooien.
Na ruim 250 mijl op zoek naar een State Park voor een avondje kampvuur onder de immense naaldbomen en indrukwekkende sterrenhemel. Koud, maar dat hoort erbij.
Vandaag, vrijdag, vroeg wakker (voor 6 uur..). Alle tijd voor een rustige rit naar het noorden, The Dallas om vervolgens langs de Columbia River te eindigen op een ongetwijfeld iets minder natuurlijke camping in Portland. Morgen fietsen in Portland, de bierhoofdstad van de VS met een aantal brouwerijbezoeken.
En nu even genieten van de zon en koffie in het zeer rustieke Condon.
Het land hangt zo vol met waarschuwingen, dat de mensen volgens mij niet meer zelf na kunnen denken. Neem lucifers, gekocht in Utah. Daarop zit een waarschuwing voor Californië. Dat de rook giftig is, kanker kan veroorzaken en aangeboren afwijkingen. Geldt dit dan niet voor mensen in Utah of Oregon? Waarom rijdt iedereen dan wel in benzineslurpers? Die dampen zijn ok? Houtskool, aanmaakblokjes, allemaal hetzelfde, maar iedereen stookt zich suf aan houtvuren.
De afgelopen dagen van Utah via Idaho naar Oregon gereden. Nu ruim 800 mijl achter de rug. Camper is een dorstig monster.
In Idaho de snelweg verlaten voor binnenwegen en daar aan Unity Lake de 2e nacht doorgebracht. Kamperen zoals het hoort, kampvuur en rust. Want langs de weg raak je overprikkeld door alle borden, vlaggen en andere zooi. En dat terwijl ze met grote borden waarschuwen dat je je niet moet laten afleiden tijdens het rijden. Niet te doen.
Vanaf Unity binnendoor de oude Oregon Trail afgereden. Daar waar Idaho boerenland is en veel mensen een achternaam hebben die begint met 'van', is Oregon meer comboyland. Kleine dorpjes met saloon achtige gebouwtjes die winkel, kroeg, tankstation en postkantoor ineen zijn. En dan met 251 inwoners, of minder. Super fotogeniek.
We gaan alle locaties af van de John Day fossilbeds met de prachtige painted hills. Weer een wat actievere dag met overal uitstappen, wandelen, foto's maken en de drone de lucht ingooien.
Na ruim 250 mijl op zoek naar een State Park voor een avondje kampvuur onder de immense naaldbomen en indrukwekkende sterrenhemel. Koud, maar dat hoort erbij.
Vandaag, vrijdag, vroeg wakker (voor 6 uur..). Alle tijd voor een rustige rit naar het noorden, The Dallas om vervolgens langs de Columbia River te eindigen op een ongetwijfeld iets minder natuurlijke camping in Portland. Morgen fietsen in Portland, de bierhoofdstad van de VS met een aantal brouwerijbezoeken.
En nu even genieten van de zon en koffie in het zeer rustieke Condon.
