bye bye Moscow
3 september 2014 - Moskou, Rusland
Na het wederom voluptueuze ontbijt (is twee keer zo duur als de lunch en diner) de frisse ochtendlucht ingestapt.
Doel: Kremlin en Rode Plein. Dit is gelukt, met zelfs een rondje langs Lenin (het moet haast wel een wassen beeld zijn als je Lenin vergelijkt met Ho Chi Min).
Ook wordt de Russische banen machine steeds zichtbaarder: Het kopen van een toegangskaartje voor het Kremlin gaat via diverse stations: Ticket, tas wegbrengen, veiligheidscontrole. En alles op verschillende plekken en niet logisch achter elkaar of in de buurt. Maar leuk en verrassend blijft het hierdoor wel.
Ook het oversteken van een straat was ineens een probleem omdat de vaste onderdoorgang ditmaal ontbrak. Zes rijbanen over rennen is toch iets te gevaarlijk.
Ook eindelijk een supermarkt gevonden. Goed verstopt in een anoniem gebouw, onder de Lego winkel. Wat een keuze in chocolade en uiteraard Vodka. Maar wat ingeslagen voor de aanstaande treinreis.
Tot slot tegenover het hotel liggende park bezocht. Naast het eerbetoon aan de cosmos is het ook een pretpark en een gigantisch groot park met de 15 paviljoens van de voormalige sovjetrepublieken. Naast nog eens 55 andere gigantische bouwwerken, fonteinen en een raket, space shuttle en vliegtuig. The sky is the limit.
Nog een laatste goed diner voordat we het tweede deel starten: De treinreis naar Mongolië.
De conclusie tot nu toe: Moskou is een geweldige stad die zeer westers is zonder het communisme volledig te zijn kwijtgeraakt. De sikkel gaat hand in hand met overal wifi. Protserige gebouwen en de lawaaiige metro, maar altijd en overal het mobieltje of tablet in de hand. Er spreekt vrijwel niemand Engels, maar iedereen is relaxed, vriendelijk en probeert met handen en voeten te helpen.
Doel: Kremlin en Rode Plein. Dit is gelukt, met zelfs een rondje langs Lenin (het moet haast wel een wassen beeld zijn als je Lenin vergelijkt met Ho Chi Min).
Ook wordt de Russische banen machine steeds zichtbaarder: Het kopen van een toegangskaartje voor het Kremlin gaat via diverse stations: Ticket, tas wegbrengen, veiligheidscontrole. En alles op verschillende plekken en niet logisch achter elkaar of in de buurt. Maar leuk en verrassend blijft het hierdoor wel.
Ook het oversteken van een straat was ineens een probleem omdat de vaste onderdoorgang ditmaal ontbrak. Zes rijbanen over rennen is toch iets te gevaarlijk.
Ook eindelijk een supermarkt gevonden. Goed verstopt in een anoniem gebouw, onder de Lego winkel. Wat een keuze in chocolade en uiteraard Vodka. Maar wat ingeslagen voor de aanstaande treinreis.
Tot slot tegenover het hotel liggende park bezocht. Naast het eerbetoon aan de cosmos is het ook een pretpark en een gigantisch groot park met de 15 paviljoens van de voormalige sovjetrepublieken. Naast nog eens 55 andere gigantische bouwwerken, fonteinen en een raket, space shuttle en vliegtuig. The sky is the limit.
Nog een laatste goed diner voordat we het tweede deel starten: De treinreis naar Mongolië.
De conclusie tot nu toe: Moskou is een geweldige stad die zeer westers is zonder het communisme volledig te zijn kwijtgeraakt. De sikkel gaat hand in hand met overal wifi. Protserige gebouwen en de lawaaiige metro, maar altijd en overal het mobieltje of tablet in de hand. Er spreekt vrijwel niemand Engels, maar iedereen is relaxed, vriendelijk en probeert met handen en voeten te helpen.
Vergelijk jullie impressies maar eens met die van mij op http://www.fransdijkstra.nl/russia/russia.htm. Over de ontmoeting met Mr. Lenin hebben we wel dezelfde impressie.
Van het monument voor de helden van de kosmos heb ik precies zo'n foto. Zie http://www.fransdijkstra.nl/russia/helden.jpg.