Kun je verliefd worden op een lelijke stad?

Het is zondagmorgen, bijna half 9 en we zijn aangekomen in Lotus Guest House. Hoewel in dit soort landen zaken heel anders geregeld zijn dan wij gewend zijn, kan je hier iemand wakker bellen die je vervolgens vrolijk naar je kamer brengt. Terwijl inchecken pas kan vanaf 11 uur.

Sterker, er wordt zelfs ontbijt klaar gezet. Wat is dat dan, een brood met duo penotti.

Gelukkig is alle bagage aangekomen. Dat werd nog spannend omdat deze was doorgelabelled op Schiphol waar het een enorme chaos was. Het is echt geen vakantie in NL, maar het was gigantisch druk. Daar kwam bij dat de overstap op Moskou ook aardig krap werd met 50 minuten, het feit dat beide vliegtuigen per bus moesten worden bereikt en het lopen van de ene naar de andere gate 21 minuten was.

Hoe gelukkig kan je dan worden wanneer op het eenvoudige vliegveld van UB, je tassen toch heel snel de band af komen hobbelen. Ook grappig, we waren het enige vliegtuig dus de douane ging heel soepel. Wel met 1 vraag: third time in Mongolia??

En hoe ongelooflijk bijzonder is het dan dat je door een bekende wordt opgewacht. Bolortuya stond op ons te wachten met haar zoon. En onze wederzijdse begroeting zodanig hartelijk en warm dat het bij een paar omstanders de wenkbrauwen deed bewegen.

Kun je verliefd worden op een stad, dat denk ik wel, maar op UB niet echt, wel dat je hart een sprong van geluk maakt, wat fijn om weer terug te zijn!

Dan het plan voor vandaag: simkaart regelen, geld wisselen. Naar Verbist. Toiletten zijn waarschijnlijk morgen af. De speciaal ontworpen en gemaakte kasten zijn gisteren gebracht. Vanmiddag bedden kopen en dan een vroeg avondeten bij Bolor thuis.

En dan na deze nacht doorhalen maar proberen vroeg naar bed te gaan. Morgen vertrekken we namelijk om 4.30u...

Wordt vervolgd.