Een lesje nederigheid

De twee dagen aan het Terkhiin Tsagaan meer zijn ons uitstekend bevallen, wat een prachtige plek en een gastvrijheid van de gastvrouwen en heren. We zijn de eerste gasten na de winter en tja, de waterleidingen zijn nog bevroren. Dus nog even niet douchen. Het toilet is in ieder geval weer een af te sluiten huisje met de inmiddels befaamde ontbrekende plank in het midden. Waar je al niet blij van kan worden.

Evenals op de andere plekken is wederom iedere maaltijd een groot eetfestijn, vanaf ontbijt tot diner altijd minimaal drie gangen. Als we zelfstandig reizen, zonder gids, zorgen we wat dat betreft veel slechter voor ons zelf.

We moeten deze plek verlaten voor de trip naar het noorden naar Khovsgol Lake. De tussenstop is in eenkamp wat ook nog gesloten is. Dus weer geen douche, maar wel een toiletpot, doorspoelen met rivierwater. We hebben een minihuisje waar twee bedden in passen, Scandinavisch design blokhut, maar slechter ontwerp. De sneeuw komt horizontaal door de boomstammen naar binnen. Wederom gastvrijheid ten top en s avonds potje kaarten met onze vrienden...

Nu bij het meer, een wereldplek, en ja, met douches en toiletten. Hoe fijn, na 6 dagen en het drukt je zo met de neus op de feiten hoe makkelijk het allemaal is in Nederland.

Tijd voor een biertje aan een bevroren meer met ondergaande zon. Cheers.