Mooi Galapagos - Isla Santa Cruz
9 september 2015
Na aankomst in de miljoenenstad Guayaquil was het flink wennen: geen bergen meer maar op zeeniveau en weer de drukte van de stad. Onrustig en voelt niet als Ecuador, maar als een stad zoals vele steden.
Het is ongelooflijk warm, tropisch. Je lijf heeft zo heel wat te verduren: grote hoogte met weinig zuurstof, kou in Cajas en nu weer tropisch klam en omdat het een stad is, heel anders dan in de jungle. En een van de lastige dingen is om aan geld te komen. Sowieso niet prettig dit in het donker te doen, maar heel veel pinautomaten handelen keurig het programma af om te eindigen met geen geld.. Uiteindelijk komt ook dit wel weer goed omdat we een voor ons goede pinautomaat vinden!
In Cuenca hebben we via de hotel pc al de eerste formulieren kunnen invullen voor Galapagos, maar gelet op de bijzondere ecologische status van de eilanden is er nog meer te doen.
Op het vliegveld van Guayaquil krijgen we allerlei formulieren en moeten tax betalen voor de eilanden. Vervolgens wordt de ruimbagage gecheckt en gelabeld. Pas daarna kunnen we inchecken.
In het vliegtuig krijgen we nog meer formulieren om in te vullen en worden voor de landing alle handbagageruimtes volgespoten met een of andere spray. Dit gebeurde ook op de vlucht naar Paaseiland een paar jaar terug dus voor ons niet geheel onbekend.
Na de landing moet je over desinfectiematten lopen en kan het feest beginnen, maar niet voordat je de toegangsfee voldoet en de handbagage nogmaals wordt gecontroleerd op fruit, zaden etc etc.
Gek genoeg moet je op formulieren aangeven of je kampeerspullen hebt of wandelschoenen, maar daar doen ze vervolgens niets mee. In Nieuw Zeeland nemen ze je wandel schoenen en krijg je ze brandschoon en gedesinfecteerd terug, helaas hier dus niet en nu zijn onze wandel schoenen na de prachtige maar modderige wandeling in Cajas nog steeds vies...
Buiten blijkt weer alles perfect geregeld en staat onze gids klaar. Met alle medereizigers gaan we eerst per bus naar een haventje. Vervolgens wordt alle bagage en een lading kuikentjes op de daken van kleine veerbootjes gestouwd en gaan we, gescheiden van onze bagage, over het meest azuurblauwe water ooit, naar de overkant.
Hier worden we vlug herenigd met onze heerlijk naar verre reizen ruikende rugtassen en haalt de gids zijn auto.
Het is 45 minuten rijden naar Puerto Ayora, waar 18000 mensen wonen. Halverwege de rit bezoeken we een plek waar verschillende soorten reuzeschildpadden rondlopen en daar staat tevens een lunch voor ons klaar. Dit zijn dus een van de vele bijzondere diersoorten op de Galapagos Eilanden. Ongelooflijk bijzonder, niet alleen om ze te zien, maar ook om er zo vlakbij te kunnen zijn en te bedenken dat deze beesten ons ruimschoots zullen overleven aangezien ze wel 200 jaar oud kunnen worden.
Door naar het hotel waar de vrouw van de gids, een Ecuadoriaanse, die 16 jaar in Amsterdam heeft gewoond, ons eén een ander uitlegt.
De rest van de middag staat ons vrij het stadje te bekijken. De sfeer is zo ongelofelijk relaxed en een beetje als Paaseiland. Het voelt totaal niet als Ecuador. Niet dat we op Aruba geweest zijn, maar het voelt echt als een tropisch eiland.
Een leuke haven, een vismarkt waar de vis wordt schoongemaakt onder belangstellende blikken van een aantal Zeehonden en pelikanen. Terrasjes, muziek en in de avond straten die worden omgetoverd tot openlucht restaurantjes.
Heel even relaxen dus, voordat morgenochtend om 7 uur (!) de eerste ontdekkingstocht zal beginnen. De snorkels zijn al ingepakt!
Er is overal Wifi maar of dat snel genoeg is om foto's te uploaden gaan we zien.
Het is ongelooflijk warm, tropisch. Je lijf heeft zo heel wat te verduren: grote hoogte met weinig zuurstof, kou in Cajas en nu weer tropisch klam en omdat het een stad is, heel anders dan in de jungle. En een van de lastige dingen is om aan geld te komen. Sowieso niet prettig dit in het donker te doen, maar heel veel pinautomaten handelen keurig het programma af om te eindigen met geen geld.. Uiteindelijk komt ook dit wel weer goed omdat we een voor ons goede pinautomaat vinden!
In Cuenca hebben we via de hotel pc al de eerste formulieren kunnen invullen voor Galapagos, maar gelet op de bijzondere ecologische status van de eilanden is er nog meer te doen.
Op het vliegveld van Guayaquil krijgen we allerlei formulieren en moeten tax betalen voor de eilanden. Vervolgens wordt de ruimbagage gecheckt en gelabeld. Pas daarna kunnen we inchecken.
In het vliegtuig krijgen we nog meer formulieren om in te vullen en worden voor de landing alle handbagageruimtes volgespoten met een of andere spray. Dit gebeurde ook op de vlucht naar Paaseiland een paar jaar terug dus voor ons niet geheel onbekend.
Na de landing moet je over desinfectiematten lopen en kan het feest beginnen, maar niet voordat je de toegangsfee voldoet en de handbagage nogmaals wordt gecontroleerd op fruit, zaden etc etc.
Gek genoeg moet je op formulieren aangeven of je kampeerspullen hebt of wandelschoenen, maar daar doen ze vervolgens niets mee. In Nieuw Zeeland nemen ze je wandel schoenen en krijg je ze brandschoon en gedesinfecteerd terug, helaas hier dus niet en nu zijn onze wandel schoenen na de prachtige maar modderige wandeling in Cajas nog steeds vies...
Buiten blijkt weer alles perfect geregeld en staat onze gids klaar. Met alle medereizigers gaan we eerst per bus naar een haventje. Vervolgens wordt alle bagage en een lading kuikentjes op de daken van kleine veerbootjes gestouwd en gaan we, gescheiden van onze bagage, over het meest azuurblauwe water ooit, naar de overkant.
Hier worden we vlug herenigd met onze heerlijk naar verre reizen ruikende rugtassen en haalt de gids zijn auto.
Het is 45 minuten rijden naar Puerto Ayora, waar 18000 mensen wonen. Halverwege de rit bezoeken we een plek waar verschillende soorten reuzeschildpadden rondlopen en daar staat tevens een lunch voor ons klaar. Dit zijn dus een van de vele bijzondere diersoorten op de Galapagos Eilanden. Ongelooflijk bijzonder, niet alleen om ze te zien, maar ook om er zo vlakbij te kunnen zijn en te bedenken dat deze beesten ons ruimschoots zullen overleven aangezien ze wel 200 jaar oud kunnen worden.
Door naar het hotel waar de vrouw van de gids, een Ecuadoriaanse, die 16 jaar in Amsterdam heeft gewoond, ons eén een ander uitlegt.
De rest van de middag staat ons vrij het stadje te bekijken. De sfeer is zo ongelofelijk relaxed en een beetje als Paaseiland. Het voelt totaal niet als Ecuador. Niet dat we op Aruba geweest zijn, maar het voelt echt als een tropisch eiland.
Een leuke haven, een vismarkt waar de vis wordt schoongemaakt onder belangstellende blikken van een aantal Zeehonden en pelikanen. Terrasjes, muziek en in de avond straten die worden omgetoverd tot openlucht restaurantjes.
Heel even relaxen dus, voordat morgenochtend om 7 uur (!) de eerste ontdekkingstocht zal beginnen. De snorkels zijn al ingepakt!
Er is overal Wifi maar of dat snel genoeg is om foto's te uploaden gaan we zien.
